Beni Bir Sen Anladın, Sen de Yanlış Anladın

Betimleyen: Duygu DALASLAN

Şehrin kenarında bir dış mekân… Hava parçalı bulutlu, martılar uçuyor. Arkada gökdelenler görünüyor. Gökyüzü açık pembe, çalılık ise turuncu resmedilmiş. Bir masada karşılıklı oturarak sohbet eden iki adam var. Adamlardan bir tanesi turuncu bir gömlek giymiş. Kalın camlı, yuvarlak çerçeveli bir gözlük takıyor. Göbeği masaya dayanmış. Sivri bir çenesi, büyük bir burnu var. Saçları yanlardan açılarak seyrelmiş… Sağ dirseğini arkaya dayamış, sandalyesinde kaykılıyor. Sol eliyle de masadaki ince belli çay bardağını tutuyor. Karşısındaki adam beyaz gömlekle kahverengi bir ceket giymiş. Yuvarlak bir yüzü, eğri burnunun altından gözüken ince bıyıkları, seyrek saçları var. Baygın bakışlı… “Dur” der gibi avucunun ayasını gözlüklü adama göstererek kolunu uzatmış.  

Gözlüklü adamın konuşma balonu: “İDEALİZM, KONFORMİZM, HATTA DETERMİNİZM TAMAM. AMA DOKTRİNLE NASIL YAŞANIR, AKLIM ALMIYOR!!!”

Karşısındaki baygın bakışlının konuşma balonu: “YOO…”

Gözlüklü: “NASI YOO…”

Baygın bakışlı: “YOK Kİ…”

Gözlüklü: “NE YOK Kİ…”

Baygın bakışlı: “BİLGİ YOK Kİ BENDE BUNLARI ANLAMAK İÇİN…”

Gözlüklü: “HAA… SÖYLESENE…”

Baygın bakışlı: “DETERJANI ANLAYINCA DİĞERLERİNİ DE ANLARIM SANDIM…”