Çığlık

Eser Sahibi: Edvard Munch

Ebatı: 84*66 cm

Yılı: 1893

Betimleyen: Emine KOLİVAR

Sarı, turuncu ve kırmızıya bürünmüş, aralarda biraz mavinin göründüğü gökyüzünün altında, resmin yüzeyini diyagonal olarak bölen bir köprünün üzerinde, korkulukların hemen yanında durmuş, hem kadına hem erkeğe benzeyen, acı çeken yüz ifadesiyle izleyiciye dönük bir insan figürü. İki elini kafatasına benzeyen, saçsız kafasının iki yanına kaldırmış bir vaziyette durmuş. Gözleri faltaşı gibi iri iri… Kan donduran bir çığlık atarken ağzını da kocaman açmış. 

Köprüde çığlık atan figürün arkasında kalan, beden ve kıyafet detayları uzakta oldukları için net olmayan iki kişinin sakin, dik duruşu ve uzakta görünen gemiler normallik işareti taşısa da diğer her şeyde korku havası hâkim. Körfez, küçük yelkenli gemiler ve resmi çaprazlama kesen parmaklıklı köprü, sahnenin kuzey sahilinde olduğunu gösteriyor. Arkada yürüyen iki kişi ve gemiler daha düzgün çizgilerle çizilmiş. Onların dışında kalan ve doğaya ait olan çizgilerse tıpkı çığlık atan figürde olduğu gibi eğimli. 

Figürün kafası ters konmuş bir armudu andırıyor. Sanki iki yandan elleriyle bastırıp yanaklarını içe çökertmiş gibi yılankavi olarak çizilmiş. Kaşı, kirpiği ya da saçı yok, göz rengi belli değil, kıyafeti koyu renk.

Fırça darbeleri, gökyüzünde kullanılan sıcak kırmızı renge tezat oluşturacak yeşil ve mavi gibi soğuk renkler kullanılarak şeritler halinde dalgalanan ve resme hareketlilik sağlayan dönen fırça darbeleriyle içiçe kullanılmış. Uzun fırça darbeleri uzun çizgiler halinde ve çığlık atanın başına doğru akıyor. Gökyüzünün kırmızı ve sarıyla dalgalı görünümüne tezat deniz, açık renkle; kara ise renkler ruhsal durumu daha da vurgulayacak şekilde seçilmiş koyu mavilerle oluşturulmuş. Gökyüzünün hali fırtına öncesi sessizliği işaret ediyor. Çığlık atan figürde ve köprüde toprak renkleri göze çarpmakta.