Betimleyen: Özgün DAYAR
Görsel, kırık beyaz zemin üzerine yapılmış bir duvar resmi. Duvar yüzeyindeki ince çatlaklar, görselin tamamında yukarıdan aşağı dağınık olarak uzanıyor. Dikdörtgen formdaki resmin sağ alt köşesinde iki ana unsurdan biri olan genç bir erkek, sağ üst köşesinde ise diğer ana unsur olan bir grup çocuk eşliğinde yaşlı bir erkek var. Genç erkek Adem’i, yaşlı olan ise Tanrı’yı temsil ediyor. Resim, Tanrı’nın Adem’e dokunarak hayat verişinin hikayesini anlatıyor. Odak noktasında Adem ve Tanrı’nın birbirlerine uzattıkları elleri var.
Adem, çimenlik bir zemin üzerinde, tamamen çıplak, sağ dirseğinin üzerine dayanarak yarı uzanmış. Sol elini, kendisine doğru havada süzülerek yaklaşan Tanrı’ya bitkin şekilde uzatmış. Adem’in vücut hatları ve kasları belirgin, teni ve saçları kumral, kısa saçlı, sakalsız ve bıyıksız, vücudu tüysüz ve pürüzsüz.
Dalgalı, sarı saçlı ve çıplak bir grup çocuk olarak tasvir edilmiş melekler, arkalarında kırmızı bir tül çevrili şekilde uçarak Tanrı’yı taşıyorlar. Ayaklarına doğru biri yeşil, gerisi kırmızı tonlarında tüllerin uçları uçuşuyor. Melekler Tanrı’yı arkasından sarmalıyor, kollarından, omuzlarından ve bacaklarından tutup ileri uzatarak Adem’e yaklaşmasını sağlıyorlar. Uçuk pembe renkte ince tülden bir elbise giyinmiş Tanrı, uzun, beyaz-gri saçlı, uzun sakallı, buğday tenli ve keskin yüz hatlarına sahip. Yaşlı olmasına rağmen kasları oldukça belirgin, tüysüz ve pürüzsüz bir vücudu var. Meleklerle birlikte havada süzülerek Adem’e yaklaşan Tanrı, bir kolunu meleklerden birinin boynuna atmış, diğer kolunu Adem’e doğru uzatmış. Kolunun altındaki melek, diğerlerinden daha farklı, genç bir kadın olarak tasvir edilmiş. Tanrı’nın güçlü biçimde uzattığı işaret parmağı, Adem’in kendisine uzanan eline değmek üzere.