Eser Sahibi: Claude Monet
Teknik: Tuval üstüne yağlı boya
Yıl: 1886
Betimleyen: Fatma DALAY
Ayak bileklerine değen uzun beyaz elbisesinin etekleri rüzgarda savrulan genç bir kadın, günışığının aydınlattığı çimenlerin ortasında başının üzerine açtığı şemsiyesiyle ayakta duruyor. Başındaki yuvarlak ve küçük şapkasının üzerinden sarkan uzun şalın iki ucu rüzgarda savruluyor. Belli belirsiz hatlarıyla yüzü hafif sağına dönük, hafif yüksek bir yerden ileriye doğru bakıyor gibi.
Sağ eliyle tuttuğu şemsiyenin sapını omuzuna dayamış. Şemsiyesinin alt kısmı kadının sırtına değen rüzgarı kesercesine beline kadar geliyor . Şemsiyenin gölgesi kadının yüzüne, omuzlarına düşmüş.
Elbisesinin kolları dirseklerine kadar uzun ve yakası boynunu tamamen kapatıyor. Hiçbir dekolte yok. Beyaz elbisesinin belinde kırmızı bir gül var. Sol kolu, dirseğinden hafif kıvrık bir şekilde kırmızı gülün hemen yanından kalçasına kadar uzanıyor.
Kadının çevresini, mavi gökyüzündeki beyaz bulut kümeleri kaplamış. Rüzgarda savrulan eteğiyle bulut kümelerinden biri birleşmiş gibi duruyor. Bulut kümeleri de rüzgarın etkisiyle birbirine yetişmek ister gibi ilerliyor sanki. Birbirinden ne tam ayrık ne de bütünleşmişler. Bulutun beyaz rengi gökyüzünün, gökyüzünün mavi rengi bulutun içinde gibi.
Kadının eteklerinin değdiği çimlerde tek bir renk hakim değil. Sağındaki çimlerde yeşilin tonları, solundakilerde gökyüzünün mavisi-beyazı var. Yere değen beyaz bulutlarla çimlerin ucu kavuşmuş gibi duruyor. Rüzgarda savrulan çimlerdeki renk ler kah şemsiyenin kah beyaz elbisenin içinde sanki. Esen rüzgarla beraber, her renk her obje ya da her farklılık birbirine usulca ahenkle yaklaşmış, kaynaşmış.